Roestvast staal (RVS) dankt zijn goede corrosieweerstand aan een gehalte van minimum 12 % chroom (Cr). In de lucht of in water vormt zich hierdoor een dunne, doorzichtige stabiele passieve film van van chroomoxide aan het oppervlak. De dikte van deze film is slechts enkele nanometers.
De eerste resultaten van het collectieve onderzoeksproject ‘COrrosie-weerstand van ROestvaststalen lassen na NAbehandeling’ (CORONA-project) zijn verrassend te noemen. In het kader van dit project organiseerde het BIL op 3 juni 2021 een webinar om de belangrijkste invloedsfactoren op de corrosieweerstand toe te lichten.
Dit artikel behandelt de lasbaarheid van gelijksoortige en ongelijksoortige materialen met behulp van ultrasoon lassen (USW). De materiaalcombinaties die tijdens dit onderzoek zijn onderzocht, zijn koper-koper en aluminium-koper. Lasverbindingen van deze materiaalcombinaties vinden veel toepassingen in onder meer de elektronica-industrie. De invloed van de belangrijkste procesparameters op de laskwaliteit van ultrasone puntlassen werd geëvalueerd.
In het Steel S4 EV project worden lichtgewicht elektrische voertuigen ontwikkeld voor stadsverkeer, die voldoen aan alle reglementeringen op gebied van crashbestendigheid en andere Euro NCAP-eisen (European New Car Assessment Program). Het frame van het elektrische voertuig wordt slim ontworpen door gebruik te maken van geplooide en lasergesneden buizen die aan elkaar worden gelast. Hiervoor wil men gebruik maken van hoogsterkte staal. Het opzet is om door het toepassen van geavanceerde hoogsterkte stalen een zeer licht maar uiterst sterk en stijf frame te ontwikkelen. In deze ontwikkeling wordt gewerkt met Dual Phase (DP) stalen. Dit zijn innovatieve materialen waarbij het staal zijn eigenschappen verkrijgt door een unieke structuur, opgebouwd uit twee fasen (ferritisch-martensitische microstructuur).
Bedrijven actief in de staalbouw zijn voor het uitvoeren van constructief staalwerk onderhevig aan de productnorm EN 1090-2. Wie gelaste verbindingen tussen wapeningsstaal ('betonijzer') en constructiestaal uitvoert, moet sinds de invoering van de laatste editie van die norm (d.d. juli 2018) rekening houden met een aantal belangrijke zaken.
Driven by the demand for increased manufacturing efficiency of engineering structures, WAAM which is also known as directed energy deposition-arc (DED-arc), can basically be seen as the integration of an “additive” principle in the wire-arc welding process.
Naar goede gewoonte geeft het Belgisch Instituut voor Lastechniek een overzicht van de onderzoeksprojecten die momenteel lopen naar schadefenomenen bij lasverbindingen. Zo focust het CORONA-project op de corrosieweerstand van roestvast staal na een nabehandeling na het lassen. Het MULTICORR-project beoogt om het risico op galvanische corrosie bij combinaties van verschillende materialen te onderzoeken. Een stand van zaken (2020).
Normen zijn niet meer weg te denken uit het hedendaagse metaalbedrijf. Ze spelen immers een grote rol in het vastleggen van de kwaliteit. In dit artikel bekijken we de normen waarin het lassen van roestvast staal een rol speelt. Het overzicht is niet compleet en heeft niet als doel om alle normen uitvoerig te behandelen, maar geeft wel zicht op de stand van zaken rond afspraken en regelgeving op het gebied van het lassen van roestvast staal.
Het FATCOR-project, gestart in maart 2020, beoogt om onderzoek, ontwikkeling en innovatie op het vlak van energie aan te moedigen en te ondersteunen. Het project loopt over een periode van vier jaar. Het doel is om fundamentele kennis te ontwikkelen voor het inschatten van de restlevensduur van de gelaste stalen monopile van een offshorewindmolen. Dit specifiek voor veranderingen in de corrosiebescherming tijdens de levensduur van de windmolen. Het uiteindelijke doel van dit project is om de offshore-windsector in België nog competitiever te maken en daarmee ook een lagere energiekost te kunnen aanbieden.
Het hoofddoel van het DAHLIAS-project is het optimaliseren van hybride verbindingen (wrijvingspuntlassen in combinatie met een sealing) voor toepassing in vliegtuigstructuren. Wrijvingspuntlassen is een solid-state verbindingstechniek (geen smelten van de materialen), vooral geschikt voor het verbinden van lichtgewicht legeringen in (on)gelijke materiaalcombinaties. Het proces werd reeds met succes toegepast voor moeilijk en niet-lasbare legeringen en wordt beschouwd als een potentiële kandidaat voor het vervangen van mechanische verbindingen. Het doel van dit project is het ontwikkelen van het wrijvingspuntlasproces in combinatie met een sealing. Hiervoor werd een nieuw type sealing ontworpen, inclusief een oppervlakte_ voorbehandelingsmethode.