Visueel onderzoek
Visuele schade analyse
Hoe technologisch geavanceerd het schadeonderzoek ook gebeurt, de voornaamste stap is het visueel onderzoek. Zover als dit reikt, zover ook kan men de schade praktisch inschatten en nagaan wat er bewezen kan worden door verder diepgaand onderzoek. De speurtocht begint met het zoeken van de locatie waar de schade is ontstaan en welke schade voorafging aan de volgende. Aldus bepaalt men bv. de scheurinitiatie en het onderscheid tussen primaire en secundaire schade. Pas wanneer men de plaats kent waar de schade is ontstaan, kan men naar de oorzaak zoeken.
De secundaire schade toont het schadeverloop. Bij een grondiger blik zal men oog hebben voor kleurschakeringen en de optredende vervorming. Bij (gerechts)-expertises blijkt het belang van een goede observatie. Onervaren onderzoekers struikelen vlug door een ‘wishful thinking’. Ervaring en handigheid met digitale fotografie is noodzakelijk om het schadebeeld goed naar voren te brengen.
Visuele lasinspectie
Meestal voorafgaand aan destructieve of andere niet-destructieve beproevings methodes, zal de lasverbinding voor 100% visueel gecontroleerd worden in overeenstemming met EN ISO 17637. Met behulp van meetkalibers zal uitlijning, keelhoogte, overdikte, porositeit diameter, enz... nauwkeurig opgemeten worden en beoordeeld volgens de in de productnorm vooropgestelde kwaliteitseisen (bv. EN ISO 5817 of EN ISO 10042). Na een visuele lasinspectie zal een inspectie rapport worden opgesteld en wordt het gelaste onderdeel vrijgegeven voor verdere beproeving.